Opis spektaklu
Protagonistami w sztuce Stanisława Brejdyganta, na którą składają się dwie komplementarne w stosunku do siebie jednoaktówki, są najwięksi zbrodniarze XX wieku – Hitler i Stalin. „Nadludzie” to próba odpowiedzi na postawione przez jednego z bohaterów sztuki pytanie – jak rodzi się zło w człowieku? Tytułowi „nadludzie”, mimo stworzonej przez siebie ideologii, tak naprawdę pozostają po prostu ludźmi, jednymi z nas. Starając się rozwikłać zagadkę pozostawania swych bohaterów w „służbie Złu”, autor sięga do koncepcji psychologicznych. W pespektywie tej znaczące wydają się być urazy z dzieciństwa – fakt odrzucenia przez matkę w wypadku Stalina oraz kompensacja fizycznych niedostatków – sugerowana przez autora impotencja Hitlera.
Sztuka jest także dyskursem poruszającym zagadnienie istoty władzy, uwikłania człowieka w jej mechanizm oraz tego, jakie są psychiczne konsekwencje jej sprawowania.
