Jeff Mills - legenda detroit sound, „człowiek szybszy od własnego cienia". Niedościgniony mistrz sztuki mikserskiej. Jego muzyka to czysta energia przekazywana z niesamowitą intensywnością, ciężka, ale też funky, dlatego szybko podbiła kluby na całym świecie.

Już na początku lat 80. prezentował nagrania muzyki hip-hop i elektro w rozgłośni WDET, w której następnie miał własną audycję. Pod wpływem muzyki acid house i zainteresowania industrialnym brzmieniem w 1989r. stworzył pierwsze własne nagrania. Następnie razem z Tonym Srockiem zaczęli nagrywać jako Final Cut. W 1990r., gdy poprzez grupę Members of The House (Jeff wykonał remix jednego z utworów dla Members of The House) poznał Mika "Mad" Banksa. Opuścił Final Cut i razem z Banksem założył Underground Resistance. Wkrótce dołączył do nich Robert Hood, z którym zaczęli tworzyć nowy styl Detroit - techno.

Muzyka Underground Resistance to ostre brzmienia. Składają się na nią elementy acidu, electro, hardcora, housu w surowej metalicznej oprawie z industrialu. Muzyka ta znajduje uznanie w Europie. Wkrótce UR rozpoczyna współpracę z berlińskim Tresorem. Wydają płytę „X-101 Sonic Destroye" (numer 1 w katalogu Tresora) a tytułowy kawałek "Sonic Destroyer" zdobywa ogromną popularność. Dźwięki z X-101 to pierwsze brzmienia elektroniczne tak radykalne i o takiej sile przekazu. Także kolejna płyta wydana przez Tresora: „X-102 The Rings of Saturn" okazuje się wielkim sukcesem. Jest bardziej eksperymentalna, a muzyka ściśle wiąże się z oprawą płyty. Inspiracją dla Millsa stał się program kosmiczny NASA, filmy science-fiction i teorie Einsteina.

Mills zostaje rezydentem klubu Limelight w Nowym Yorku. Razem z Hoodem odchodzi z UR i zakłada własny label AXIS. Płyta „X-103 Atlantis" jest ostatnią przy której współpracował z Banksem. Kolejne kawałki wydane przez Axis przynoszą zmianę stylistyki. Są bardziej proste i nie ma w nich elementów acid house czy hardcore (np EPki Cycle 30, Growth, Humana). Wiele nagrań wydanych przez Axis znalazło się na kompilacji "The Other Day". Jest to płyta raczej do słuchania w domu, ale są tu też bardziej klubowe rzeczy (np. "i9" czy pokręcona "Medusa"). Większość to spokojne i przestrzenne doskonałe utwory które można zaliczyć do inteligentnego techno lub ambitnej elektroniki.

Nowe równie radykalne brzmienie powstałe w Axis zostaje nazwane minimalem, ale dopiero dzięki wydanej przez Tresora płycie „Waveform Transmission vol.1" zyskuje popularność. Utwory na płycie są bardzo zróżnicowane. Od niesamowicie szybkich i energetycznych („Phase 4") przez proste dźwięki pianina połączone z twardym, mocnym beatem („Changes Of Life"), aż po kawałki bardziej eksperymentalne. Kolejna płyta „Waveform Transmission vol.3" (vol.2 jest głównie dziełem Hooda) okazuje się jeszcze lepsza. Stała się inspiracją dla kolejnych wykonawców minimalu i mimo upływu czasu nadal jest grana na imprezach.

W 1996 r. Jeff Mills otworzył kolejną, całkowicie własną wytwórnię -Purpose Maker, w której wydaje swoje płyty przeznaczone głównie do grania w klubach. Doskonałe "Kat Moda" czy "Steamp it" to prawdziwe narzędzia dla DJ-ów, idealnie nadające się do miksowania. Podsumowaniem działalności tej wytwórni było wydanie płyty „Purpose Maker Compilation" z największymi "hitami" i z wieloma nigdzie niedostępnymi utworami które pierwszy raz zostały wydane na CD.

Mills w czasie swoich setów potrafi użyć trzech gramofonów i automatu perkusyjnego TR-909, za pomocą których tworzy zupełnie nową muzykę. W ciągu jednej godziny miksuje dziesiątki utworów (nie jest to tylko ciężki minimal ale często też house, Detroit i kawałki techno-ambientowe). O tym jak dobre są jego występy świadczy wpływ Millsa na scenę techno w Japonii, gdzie na jego pierwszej imprezie było tylko kilkaset osób a w tej chwili może przyjść nawet 10.000. Jeden z jego występów w Tokyo, w klubie Liquid Room (28 październik 1995r.) został nawet nagrany i oficjalnie wydany na CD. Ten live album to esencja występów Millsa. W bardzo dynamicznym i intensywnym secie podzielonym na trzy części jest zawarte 38 utworów. Niedawno ukazała się też płyta "From The 21st", którą wydano tylko w Japonii, a w Czechach kompilacja "The Art Of Connecting" zbierająca utwory z różnych wytwórni. Wynikiem szerokich zainteresowań Millsa stała się kolejna płyta dla Tresora. "Metropolis" stanowi soundtrack do tytułowego, nagranego w 1926r. niemieckiego filmu w reżyserii Fritza Langa. Wyjątkowo pejzażowa i nastrojowa muzyka oparta na techno i ambiencie idealnie pasuje do wizji futurystycznego miasta Metropolis.

źródło: www.techno.gra.pl
foto: residentadvisor.net