Czytelnia - Naszym zdaniem
Słynny kardiochirurg prof. Zbigniew Religa mówi o swojej pracy, polityce, nałogach i chorobie.
Polityka to rzecz specyficzna. Można się nią nie interesować, można nawet totalnie ignorować, ale jej wpływ na nasze życie jest zawsze przemożny. Teraz politykę będzie można o niebo łatwiej zrozumieć. Wszystko dzięki "Słownikowi polityki" brytyjskiego politologa, Davida Robertsona.
Jakie są struktury i mechanizmy korupcji w społeczeństwach postkomunistycznych? Czemu korupcja jest wszechobecna i trudna do zwalczenia? Wątek jednej z największych plag społecznych i gospodarczych podjęła Rasma Karklins w książce "Wszystkiemu winien system".
Jak można by określić duchowość człowieka postnowoczesnego? Czy Bóg jest trendy? Anna Sobolewska, krytyk i badaczka literatury, w książce "Mapy duchowe współczesności" stwierdza, że symptomatyczne dla naszych czasów są indywidualne i pozawyznaniowe poszukiwania religijne.
"Nowoczesność i zagłada" to jedno z najznakomitszych dzieł Zygmunta Baumana, w wersji angielskiej wydane dwukrotnie (1989 i 1992), otrzymało m. in. Nagrodę Amalfi w dziedzinie nauk społecznych oraz Nagrodę im. Theodora W. Adorno.
Między ekonomistami istnieje porozumienie: nie ma alternatywy dla gospodarki rynkowej. To gospodarczy koniec dziejów, który drażni idealistów i ideologów, marzących o świecie bardziej sprawiedliwym, bardziej duchowym i bardziej „zielonym".
Loïc Wacquant napisał "Więzienia nędzy" pod koniec lat 90. i postawił tu mocną diagnozę represyjnej polityki państwa.
Dekadentyzm wyrasta z czasowej koncepcji cywilizacji i filozofii bytu, ujmującej świat w kategoriach postępującego upadku i rozpadu. Tomasz Swoboda w książce "To jeszcze nie koniec? Doświadczanie czasu w powieści o dekadentach" próbuje uchwycić szeroko pojętą negatywność dekadenckiego doświadczenia temporalnego i egzystencjalnego, a także jego dynamikę, zmienność i związane z nimi ruchy podziału, rozdzielenia i rozproszenia, wraz z ruchami im przeciwdziałającymi. To w tych ruchach kształtuje się dekadencka tożsamość.
Zamiast opasłej powieści - zaledwie kilkadziesiąt stron. Zamiast wciągającej fabuły - urzekająca opowieść o najważniejszych rzeczach: zapachach, smakach dzieciństwa, powiedzeniach babki, a także o Historii, niedawnych konfliktach bałkańskich. Oto "Ręka, której nie kąsasz".
"Niezwykłe przygody Roberta Robura" to ostatnia książka Mirosława Nahacza, powstała krótko przed tragiczną śmiercią młodego pisarza. Autor opisał w niej między innymi mechanizm medialnego kreowania bohaterów kultury masowej, dzięki któremu ikonami popkultury stają się często postaci marne i epatujące pustką.
Ukraiński borszcz jest gęstszy, bardziej wyrazisty i bardziej sycący. Jest mieszanką wszystkiego, co najlepsze i wszystkiego, co akurat znajdzie się pod ręką. Jak sama Ukraina – zaskakująca mieszanka narodowa, historyczna i tożsamościowa.
„Państwo to JA!” - mawiał Ludwik XIV, absolutny władca Francji i Francuzów. Podobnie może mówić dziś o sobie Aleksander Łukaszenka, prezydent, władca i „baćka” Białorusi od 1994 roku.