Mama da

Spektakl jest dedykowany Etty Hillesum, Januszowi Korczakowi, Maksymilianowi Kolbemu, a szczególnie tym, których historii jeszcze nie poznaliśmy.

Najcenniejszym przedmiotem dla dziewczynki jest jej lalka. Lalki towarzyszyły dzieciom podczas wojny, towarzyszyły im w obozach. Lalki były otoczone dziecięcym lękiem, śmiercią i marzeniami.

Postaciami spektaklu są trzy bezimienne lalki - słynne Shirley'ki, które noszą w sobie historie opowiadane im przez dziewczynki, jak również pamięć o tym, co „widziały" podczas wojny i o miejscach, w których były. Postaciami spektaklu są kobiety, które wciąż nie opowiadają o tym, jak ich doświadczenie obozu zapisało się w ich ciałach. W ciałach, które innym służyło chwilom zapomnienia i przyjemności. W ciałach, które mogły ocalić je od śmierci.
Postaciami spektaklu są ci, którzy nie żyli, będąc żywymi. Ci, których oczy oddychały, twarze były maskami, a oni sami porzuconymi manekinami. Lalkami w ludzkim ciele.

Lalki - Gerta, Zuzia, Colette i Shirleyka - są świadkami tamtych historii. Świadkami pamięci. Chcemy, aby ich pamięć stała się przestrzenią naszego życia. Naszej twórczości.